Link: https://aanveluwe.nl/camping

We zouden eigenlijk in het voorjaar onze tent op deze camping hebben opgezet, ware het niet dat we genoodzaakt waren de boeking om te zetten. Naar… het najaar. En zo werd dit de laatste kampeervakantie van 2023, voor het eerst met de tent weg in de herfstvakantie.

Dit keer duurde het lang eer het blog geschreven was. Elk voorgenomen startmoment werd steeds maar weer uitgesteld. Je voelt het misschien al aankomen, dit was niet onze meest favoriete vakantie….

Toen we het kampeerterrein opreden, ervoeren we meteen een ‘verlaten’ gevoel. Het bleek een onbemande camping: we konden dus gewoon doorrijden naar het voor ons gereserveerde kampeerplekje. Nou ja, OK, dat vinden we wel!
Na een aantal bochten kwamen we aan bij onze plek. Het lag er troosteloos bij, evenals het privé-sanitair hokje. We zijn natuurlijk niet voor niets ‘kampeermiepen’, maar we hebben wel meteen de instelling van: “Laten we er maar het beste van gaan maken, toch?”.

De grijze lucht hadden we al gespot en we waren dan ook nog niet heel ver met opzetten van onze tent (alleen het zeil lag pas), toen het begon te plensen. Tot onze grote schrik gaf Buienradar aan dat het de hele (mid-)dag zou blijven regenen. En flink ook. Dus dat werd hard werken om de tent zo droog mogelijk op te zetten. De hondjes lieten we achter in de auto’s en ‘gewapend’ met regenkleding gingen we verder aan de slag. En dat viel niet mee! Met bakken kwam het uit de hemel. In no time hadden we een beekje door onze tent stromen, en de grond rond ons (er stond niet veel gras meer, zo aan het einde van het seizoen) was één grote modderpoel. Want, wat bleek? Ons veldje liep af! Geen wonder dat al dat water zijn weg vond door onze tent! Aan de overkant van onze plek was het mooi vlak, maar daar stond geen enkele caravan, camper of tent (we waren sowieso de enige op de hele camping met een tent!).

Toch lukte het ons om de tent best goed neer te zetten, hoewel we zelf inmiddels doorweekt waren tot op bot. Moe als we waren, gingen we vervolgens op zoek naar de frituur in Oosterbeek. De hondjes en hun baasjes waren blij dat Savi en Tasha mee naar binnen mochten: zo konden we tegelijkertijd een beetje opdrogen en ons opwarmen.

De volgende ochtend aan het ontbijt dachten we heel even dat we op een ‘Oostappen-camping’ zaten: een golfkarretje met 2 personen erin en eentje leek verdacht veel op meneer ‘Kassa is massa’ himself :-). Dat was natuurlijk niet zo, maar hij was wel net zo nors. Op zijn vraag of alles naar wens was zeiden we: “Niet echt, want met een tent zou de overkant toch echt wel een betere plek voor ons zijn geweest.” De hele camping was bezaaid met lege plekken, die allen beter waren dan die wij toebedeeld hadden gekregen. Maar hij toonde voor onze bezwaren geen enkel begrip. Toen wij vroegen of wij de afwasplek hadden gemist, antwoordde hij. “Nee, die staat achter jullie.” Wij keken verbaasd achterom, hadden wij dan echt wat gemist? Nee hoor, hij bedoelde het privé-sanitair, waar je -volgens hem- óók kunt afwassen. Wij vinden dat een ruimte met warm water is, niet persé ook een geschikte afwasplek is. Het is bovendien nogal onhygiënisch om beiden op dezelfde plek te doen. En het ‘aanrecht’ was nota bene niet eens groot genoeg om er één bordje op te leggen.

De camping ligt in wat je nu een ‘rafelrandgebied’ noemt : een lang kronkelend grasveld, aan de rand van Oosterbeek, tussen de sportvelden en een pad met aan weerszijden bomen. Alle oorspronkelijke sanitairgebouwen stonden er nog, maar waren dichtgetimmerd en lagen er verwaarloosd bij. Eén voorziening was gelukkig wel overgebleven: een schuurtje met hierin een wasmachine en droger, waar we konden betalen met de airwallet-app. Dat werkte perfect. Omdat het maar bleef regenen en verschillende kledingstukken vuil en vochtig waren/bleven, maakten we er gretig gebruik van.

Ondanks alle regen en kou hebben we het er deze vakantie toch het beste van weten te maken. De picknicktafel die aan de overkant in het gras stond, sleepten we naar onze kant en zetten we pal voor onze tent. Zo konden we comfartabel onze nieuw omnia-oven uitproberen. Dat was op zich ook al een avontuur! Ons eerste kookbrouwsel was heerlijk, het tweede niet te pruimen. Na één hap van die ongare macaroni was het duidelijk: weggooien, die hap!

Omdat het relatief lang geleden is en het niet zo’n heel fijne vakantie was, hebben we ook niet meer zo goed in beeld wat we -tussen de regenbuien door- exact gedaan hebben, maar hieronder een opsomming en tevens

Pluspunten:

• De picknicktafel
• wassen en drogen met de air-wallet app

Mieppunten:

• De camping

Tips/te bezoeken waard:

• Wandelen vanaf de camping in het Demo-bos De Bilderberg
• Wandelen in Nationaal Park Veluwezoom (wij wandelden de paarse route)
• Wandelen in Park Bato’s wijk, Oosterbeek
• Wandelen in het park van het Airborne Museum + heerlijk koffie drinken bij Restaurant Kasteel Klein Hartenstijn
• Winkelen bij de Intratuin in Arnhem (jasje gekocht voor de kleine Savi, die de hele dag lag te rillen van de kou en voor onszelf vingerloze wanten en wollen sokken, om de ochtend- en de nachtelijke kou te trotseren)
• Cafetaria ’t Stoepje, Oosterbeek
• Pizzeria Fratelli, Oosterbeek (ook hier hondjes welkom, wel even vantevoren melden)

Het afbreken van de tent bleek ook nog een hele klus, gelukkig geen regen die dag. Alles was nat en/of vies en moest natuurlijk wel droog mee naar huis. Dat is uiteindelijk ook gelukt (vraag niet hoe?). We trakteerden onszelf na afloop op een pannenkoek in het nabijgelegen restaurant De Oude Herbergh.

Als mensen bij terugkomst aan ons vroegen: “Wat hebben jullie allemaal gedaan in Oosterbeek?”, konden we naar alle eerlijkheid zeggen: “Op buienradar gekeken, heel veel op buienradar gekeken.” 🙁